Απεβίωσε σε ηλικία 100 ετών ο δημιουργός των μπαταριών ιόντων λιθίου

Ένας από τους επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην τεχνολογία απεβίωσε. Το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν επιβεβαίωσε ότι ο Δρ Τζον Γκούντενα, ο οποίος θεωρείται ευρέως ως ο δημιουργός της μπαταρίας ιόντων λιθίου, πέθανε σε ηλικία 100 ετών. Αν και μπορεί να μην τον έχετε ακούσει, είναι ουσιαστικά υπεύθυνος για την πρακτική εφαρμογή των κινητών τηλεφώνων, των φορητών υπολογιστών και των ηλεκτρικών οχημάτων.

Οι ερευνητές είχαν εξερευνήσει τις μπαταρίες λιθίου και πριν. Ο Dr. M. Stanley Whittingham, για παράδειγμα, δημιούργησε ένα σχέδιο που συνδύαζε το λίθιο με δισουλφίδιο τιτανίου. Ωστόσο, οι New York Times σημειώνουν ότι ο Goodenough ήταν αυτός που πέτυχε μια σημαντική ανακάλυψη το 1980, ενώ εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Κατασκεύασε μια κάθοδο με στρώματα λιθίου και οξειδίου του κοβαλτίου που παρήγαγε ισχυρότερη τάση, ενώ βελτίωσε σημαντικά την ασφάλεια. Είχε πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα από τις προηγούμενες μπαταρίες, όπως το οξύ μολύβδου (που χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα) και το νικέλιο-κάδμιο (που βρίσκεται σε πολλές φορητές ηλεκτρονικές συσκευές).

Η τεχνολογία δεν άνθισε μέχρι που ο Δρ Ακίρα Γιοσίνο απέσυρε το ακατέργαστο λίθιο υπέρ των ασφαλέστερων ιόντων λιθίου. Ο επιστήμονας παρήγαγε ένα πρακτικό σχέδιο για την Asahi Kasei Corporation και η Sony παρέδωσε την πρώτη φιλική προς τον καταναλωτή επαναφορτιζόμενη μπαταρία ιόντων λιθίου το 1991. Ξέρετε τι συνέβη στη συνέχεια – η βελτιωμένη απόδοση επέτρεψε κινητές συσκευές που είτε ήταν πιο φορητές είτε απλώς δεν αποτελούσαν επιλογή πριν. Τα κινητά τηλέφωνα και οι φορητοί υπολογιστές μπορούσαν να γίνουν πιο κομψά, ταχύτερα και με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, ενώ τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ήταν επιτέλους βιώσιμα.

Ωστόσο, ο Goodenough ήταν υπεύθυνος για πολύ περισσότερα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ΜΙΤ τη δεκαετία του 1950 και του 1960, βοήθησε στην πρωτοπορία της τεχνολογίας που θα γινόταν τελικά η μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM) που βλέπετε σε πολλά προϊόντα πληροφορικής. Συνήθως μοιραζόταν τις πατέντες με τους συναδέλφους του. Ήταν επίσης ενεργός ερευνητής μέχρι τη δεκαετία του ’90 και μέχρι πριν από λίγα χρόνια ανέπτυσσε τεχνολογία μπαταριών επόμενης γενιάς που υποσχόταν επαναστατικές επιδόσεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Αν και σχετικά άγνωστος στους δημόσιους κύκλους, ο Goodenough έλαβε αναγνώριση για το έργο του. Του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 2019 και το Εθνικό Μετάλλιο Επιστήμης των ΗΠΑ το 2011, μεταξύ άλλων διακρίσεων.

Οι βιομηχανίες προχωρούν σιγά σιγά από τις μπαταρίες ιόντων λιθίου. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες σχεδιάζουν EVs με μπαταρίες στερεάς κατάστασης που προσφέρουν υψηλότερες πυκνότητες, ταχύτερη φόρτιση και χαμηλότερο κόστος. Ωστόσο, είναι ασφαλές να πούμε ότι το σύγχρονο τεχνολογικό τοπίο δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τις προσπάθειες του Goodenough και η κληρονομιά του θα είναι πιθανώς αισθητή για τα επόμενα χρόνια.